Ίσως έπρεπε να είναι απλά whatever ο τίτλος, δεν ξέρω...
Γενικά τα έχω χαμένα...
Σε γενικές γραμμές είμαι καλά..είμαι καλά, οι άνθρωποι που αγαπώ έχουν ην υγεία τους,
έχω φίλους που αγαπώ και με αγαπούν (έτσι δεν είναι), έχω μία δουλειά που πληρώνει το νοίκι και με χρηματοδοτεί, ξεκίνησα και το μεταπτυχιακό αλλά κάτι δεν παέι καλά...
Δεν είμαι και πολύ ο εαυτός μου και υπάρχουν κάποιες αποχρώσεις ενδείξεων ότι γενικά κάτι δεν παέι καλά στο σκηνικό της ζωής μου :
1)Ξυπνάω το πρωί και εύχομαι να ήμουν άρρωστη για να μη πάω
2)Κατά τη διάρκεια της μέρα σκέφτομαι τι έχει να μου δώσει η μέρα μετά τις 5 για να την βγάλω καθαρή (όπως π.χ. σήμερα θα πάω για καφέ, θα πάω κομμωτήριο, σήμερα θα ασχοληθώ με αυτή την εργασία, σήμερα θα πάω βόλτα στα μαγαζιά, φτάνω και πολύ χαμηλά σήμερα θα πάω σπίτι και θα λιώσω στα φιλαράκια!!)
3)Είμαι συνέχεια με το άγχος τι θα βρουν να μου ζητήσουν σήμερα (αυτό ανοίγει μία τεράστια συζήτηση που σχετίζεται με το τι κάνω και σύντομα θα υπάρχει αναλυτική ανάρτηση-και ναι αυτό είανι απειλή)
4)Σκέφτομαι συνέχεια "τι κάνω εδώ;τι κάνω εδώ;"
5)Όταν φτάνει 5 και κατεβαίνω τις σκάλες νιώθω σαν φαντάρο με άδεια μετα τις 40 μέρες της βασικής εκπαίδευσης
6)Αν είναι και Παρασκευή πριν φύγω ακούω μία φωνή που μου λέει "Run run for your life"
7) Κυριακή βράδυ δεν θέλω να κοιμηθώ γιατί θα έρθει πιο νωρίς η Δευτέρα (από τα πιο ηλίθια πράγματα ever όμως)
και υπάρχουν και άλλα...αλλά νομίζω ότι you get the picture...
Κάτι πρέπει να κάνω και σύντομα..
δεν έχω τι άλλο να γράψω...
4 σχόλια:
Να πω ότι δεν τα νιώθω και εγώ, θα πω ψέμματα! Έτσι ακριβώς όπως τα περιγράφεις...
Δεν πειράζει όμως, μια απλή καμπή είναι, η οποία ευελπιστώ ότι θα φύγει γρήγορα.
Στην τελική, θα την διώξουμε εμείς με τις κλωτσιές, βρε παιδί μου!
Φιλιά
Γρήγορα και απο εκεί που ήρθε...αμάν..πια..τι σκαταφάση είναι αυτή!
Υ.Γ. Είδα σε Post σου 25 χρονών ε γιατί δεν έχει έρθει ακόμα ο Μάρτης..χαχα!Μία απο τα ίδια λέω περιμένοντας τον Απρίλη!
Άτιμη ηλικία τα 26!
Είναι η αντίστροφη μέτρηση... Στα 25 είμασταν ακριβώς στα μισά της δεκαετίας, αλλά τώρα γέρνει η ζυγαριά προς το 30...
ΜΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ κρύος ιδρώτας, πανικός, φοβέρα, τάση φυγής και ανάγκη για ενέσεις κολλαγόνου! Όλα μαζί τα νιώθω!
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά και το 24 "γιατί δεν ήρθε ακόμα ο Μάρτης" pretty much SUCKS!!!!
Παιδιά χαλαρώστε μια φάση είναι θα περάσει, δε μπορεί... Αλλιώς εγώ με την απείρως χειρότερη δική μου φάση θα είχα αυτοκτονήσει προ πολλού. Αλλά όπως έλεγε και ο φίλτατος Morisson [και μετά πέθανε... but you get the picture...] "We 're gonna make it baby in our prime." And that's a promise. Βαθιά ανάσα και όλα θα πάνε καλά.
Δημοσίευση σχολίου