Starting fresh...

Αλλαγή τοπίου....

Περισσότερες αιθεριότητες και λοιπές ονειροπολήσεις εδώ :

Αιθέρια...

Ποίηση..

Σήμερα είναι η Παγκόσμια ημέρα ποίησης..οπότε αποφάσισα να είμαι επετειακή..Βέβαια στην Ελλάδα θα είναι αφιερωμένη στον Οδυσσέα Ελύτη αλλά εμένα αυτές τις μέρες άλλος ποιητής με έχει κλέψει..Μιλάω για τον Ντίνο Χριστιανόπουλο

και ορίστε μερικοί στίχοι του που αγαπώ πολύ..

Ἑνὸς λεπτοῦ σιγή

Ἐσεῖς ποὺ βρήκατε τὸν ἄνθρωπά σας
κι ἔχετε ἕνα χέρι νὰ σᾶς σφίγγει τρυφερά,
ἕναν ὦμο ν᾿ ἀκουμπᾶτε τὴν πίκρα σας,
ἕνα κορμὶ νὰ ὑπερασπίζει τὴν ἔξαψή σας,

κοκκινίσατε ἄραγε γιὰ τὴν τόση εὐτυχία σας,
ἔστω καὶ μία φορά;
Εἴπατε νὰ κρατήσετε ἑνὸς λεπτοῦ σιγή
γιὰ τοὺς ἀπεγνωσμένους;

Ἐκεῖνοι ποὺ μᾶς παίδεψαν

Ἐκεῖνοι ποὺ μᾶς παίδεψαν βαραίνουν μέσα μας πιὸ πολύ,
ὅμως ἡ δική σου τρυφερότητα πόσο καιρὸ ἀκόμα θὰ βαστάξει;
Ὅ,τι μᾶς γλύκανε, τὸ ξέπλυνε ὁ χρόνος κι ἡ συναλλαγή,
ἐκεῖνοι ποὺ μᾶς χαμογέλασαν βουλιάξαν σὲ βαθιὰ πηγάδια
καὶ μείναν μόνο κεῖνοι ποὺ μᾶς πλήγωσαν,
ἐκεῖνοι ποὺ ἀρνήθηκαν νὰ τοὺς ὑποταχτοῦμε.
Ἐκεῖνοι ποὺ μᾶς παίδεψαν βαραίνουν πιὸ πολύ.

Σήμερα θα είναι μια ωραία μέρα...εαρινή ισημερία..άρα έχουμε ανοιξη και ποίηση..όλα καλά δηλαδη, ή όχι;

Σαν μικρό παιδι...

Επειδή έχω τις κλειστές μου και δεν ξέρω πως να γράψω αυτό που θέλω να γράψω..θα χρησιμοποιήσω τραγούδια...Καινούργιος Θανάσης..εξαιρετική ερμηνεία από Φώτη Σιώτα!

Αυτό μιλάει για σένα..

Υπάρχουν λόγια που θα ήθελες να τα είχες γράψει εσύ, υπάρχουν στίχοι που νομίζεις ότι ο στιχουργός ήρθε και αντέγραψε από το υποσυνείδητό σου..Μεγάλη μαγκιά αυτή. Λόγια σε βιβλία, σε ιστολογία, σε ταινίες, στίχοι σε τραγούδια και ποιήματα. Όλοι έχουμε ακούσει ένα τραγούδι και έχουμε πει : "Αυτό μιλάει για μένα"!

Υπάρχουν άτομα που μπαίνουν στη ζωή σου και ότι και να διαβάσεις ή ακούσεις νομίζεις πως μιλάνε για αυτά..για σένα κοντά τους.

Και υπάρχουν και άτομα που φεύγουν από σένα και τότε πάλι όλα τα τραγούδια λένε γι αυτά, και υπάρχουν σε κάθε ποίημα, υπάρχουν και στις ταινίες που βλέπεις και στα βιβλία που διαβάζεις..και ότι και να κάνεις είναι ακόμα εκεί..Και εσύ θα ήθελες να τους πεις "διάβασα αυτό, άκουσα αυτό και μιλάει για σένα..".
Αλλά δεν μπορείς γιατί οι γραμμές έχουν χαραχτεί και εσύ δεν επέτρεψες ποτέ στον εαυτό σου να τις περάσει..

"Οι ναυαγοί στεριά γυρεύουν

κι οι νυχτωμένοι την αυγή
ποιες φαντασίες σε μαγεύουν
και άλλο δεν πατάς στη γη
.....
..............
Μια μελωδία μεθυσμένη
παίζουν στο δρόμο οι μουσικοί
σαν έχεις πόρτα κλειδωμένη
πώς θες η άνοιξη να μπει"

Αυτο το τραγούδι μιλάει σε σένα για σένα....

*Οι στίχοι είναι του Άλκη Αλκαίου. Το τραγούδι λέγεται "Κόλλα λευκή" και είναι από το καινούργιο cd του Σωκράτη Μάλαμα

το καταφύγιο- Φοίβος Δεληβοριάς

Αγάπη μου κανείς δε σε σταμάτησε
Ήρθες εδώ κι η μέρα εκείνη κράτησε
Κι εσύ κι εγώ περάσαμε πολλά πριν απ'αυτό
Στο λάπτοπ του θανάτου το σκυφτό
Φιλιά κλεφτά
Και λέξεις που θυμίζανε λεφτά
Κάποτε θα μιλήσουμε γι'αυτά

Αγάπη μου, έχω εδώ ένα καταφύγιο
Που δε χτυπάει του χρόνου το μαστίγιο
Να'ρθεις εδώ, να κάτσεις και να κάνουμε παιδιά
Κι ύστερα θα σκεφτούμε για μετά
Υπάρχουν φράσεις που κανείς δεν τόλμησε να πει
Στα πλήκτρα μου ακουμπάω τη φράση αυτή

Αγάπη μου, η ζωή δεν καθορίζεται
Πρώτα την καίτε κι ύστερα τη βρίζετε
Μα εσύ κι εγώ περνάμε μια ζωή σ'ένα λεπτό
Κι ύστερα το χαρίζουμε κι αυτό
Δεν ξέρω πώς
Σε βλέπω κι όταν σβήνουμε το φως
Και θησαυρίζει ο κόσμος ο κρυφός

Deadline με έμφαση στο dead..

Κάμποσες μέρες μετά την Πρωτοχρονιά, τις ευχές του καινούργιου χρόνου και τα ηρωικά resolutions..Ο καινούριος χρόνος σαν να έχει παλιώσει πριν κλείσει καν μήνα..Τον συνηθίσαμε πια..Και τώρα τι;

Τώρα βρίσκομαι μπροστά στον μοναδικό άνδρα της ζωής μου που παρ'όλες τις δύσκολες στιγμές έχει σταθεί πιστός ακόλουθος. Ο Αλέκος, Αλεκούκος στις καλές μου και Παλιοαλέκος όταν μου κάνει το δύσκολο. Μιλάω φυσικά για τον Υπολογιστή μου. Τον δεύτερο που αγόρασα, γιατί ο πρώτος εκτός από κάποια θέματα με την μνήμη του ήταν και ξεδιάντροπος και πήγε και κλέφτηκε με αυτούς που μου διέρρηξαν το σπίτι στο 2ο έτος χωρίς να προβάλει καμία αντίσταση..Άστα!

Πάλι ξέφυγα όμως. Τι έλεγα; Α ναι είμαι μπροστά στον Αλέκο όσες περίπου ώρες είμαι ξύπνια την μέρα άντε βγάλε 2 ώρες που ξοδεύω στην κουζίνα.

Έχω τέσσερις εργασίες να τρέχουν και άλλες δύο που πρέπει να ολοκληρώσω και να εξηγήσω με μορφή μαθήματος. Δεν τα λες και απλά όλα αυτά. Και η θεματολογία ποικίλει! Τι προσομοίωση δικτύων με Cisco δρομολογητές, τι ελαχιστοποίηση λογικών συναρτήσεων, τι Matlab, τι UML, JAVA και VISUAL STUDIO!!!!Και φυσικά και Βάσεις Δεδομένων και Μαθηματικά! Απ' όλα έχω!
Και εντάξει φίλη πληρώνεσαι για αυτό πληρώνεσαι (που λένε και οι Τρύπες). Τι γίνεται όμως όταν έχεις και μια δική σου διπλωματική..και δεν έχεις καθόλου όρεξη και έμπνευση για ανάπτυξη στο κώδικα και έχεις κολλήσει και δεν και έχεις λεφτά (γιατί φυσικά και δεν σε έχουν πληρώσει); Τι γίνεται τότε; Που τα deadline πλησιάζουν απειλητικά και εσύ δεν έχεις σηκωμό το πρωί; Και όταν σηκώνεσαι δεν μπορείς με τίποτα μα με τίποτα να συγκεντρωθείς;
Δεν έχω απάντηση. Το λογικό και συνεπές πλάσμα που ήμουν κάποτε λέει στρώσου στο διάβασμα και άσε τις βλακείες και τις δικαιολογίες!Αχ που είναι άραγε η παλιά καλή Αιθέρια που καθόταν το βράδυ μετά από μια μέρα και 7ώρο και καπάκι φροντιστήρια να λύνει ασκήσεις Χημείας έτσι για εξάσκηση ε;Που ένα συνηθισμένο ευχάριστο Κυριακάτικο πρωί είχε καφέ και επίλυση ολοκληρωμάτων ;Που πήγε αυτό το φυτουκλάκι τώρα που το χρειάζομαι;εεεε? Γύρνα πίσω μικρή Αιθέρια!Νομίζω πως είναι πλέον εμφανές πως η ανάρτηση αυτή είναι ένα μικρό παραλήρημα Υπόσχομαι μια πιο συγκροτημένη ανάρτηση την επόμενη φορά..αν τα καταφέρω βέβαια..Επίσης χρωστάω μια ανάρτηση αφιέρωμα στον Αλέκο και σε όσα έχουμε περάσει μαζί! Τώρα φεύγω! Πάω να διαβάσω!!

Σωκράτη κάνε μας χάλια..

Κλασικές αξίες...Αγαπημένος καινούργιος Σωκράτης




Οι μύστες της ερήμου

Θαμπώσαν οι ανάσες μας στο τζάμι
κι εσύ μιλάς για χρόνια της αρμύρας
μπροστά σε αδειανά μπουκάλια μπύρας
με βλέμμα καρφωμένο στο ταβάνι

Έξω κυλάει της πόλης το ποτάμι
δε μου 'πες στα ταξίδια σου τι είδες
αν όπως πήγες γύρισες δεν πήγες
στου κόσμου το πολύχρωμο χαρμάνι

Δώσε μου την αρμύρα σου και πάρε τη βροχή μου
κι άκου τα λόγια που έλεγαν οι μύστες της ερήμου
φωτιά γυρεύει η φωτιά και η αγάπη πόνο
τον εαυτό σου δε θα βρεις αν δεν χαθείς στον κόσμο

Θαμπώσαν οι ανάσες μας το τζάμι
κι εσύ μ' ένα δαφνόφυλλο στα χείλη
πώς θα 'σαι πάντα λες σκιά μου φίλη
και στρίβεις μ' ένα αντίο στο λιμάνι

Έξω κυλάει της πόλης το ποτάμι
δε μου 'πες στα ταξίδια σου τι είδες
αν όπως πήγες γύρισες δεν πήγες
στου κόσμου το πολύχρωμο χαρμάνι

Δώσε μου την αρμύρα σου και πάρε τη βροχή μου
κι άκου τα λόγια που έλεγαν οι μύστες της ερήμου
φωτιά γυρεύει η φωτιά και η αγάπη πόνο
τον εαυτό σου δε θα βρεις αν δεν χαθείς στον κόσμο

Στίχοι : Άλκης Αλκαίος

----------------------
Το βίντεο είναι από youtube του χρήστη NKOSZ (πηγές ;-))