Καφές, σοκολάτα και MySQL...

...πως λέμε νηστεία, έρωτας και προσευχή ; Καμία σχέση... Τον τελευταίο καιρό (δλδ μήνες) προσπαθώ να κάνω μια εργασία που κακώς δέχτηκα στην αρχή αλλά δεν είναι ώρα για μετάνοια και γκρίνιες ιδιαίτερα όταν είσαι στη μέση και έχεις παραδώσει τη μισή εργασία!

Μέσα σε όλα αυτά ( το καφέ, τη σοκολάτα και την MySQL ) προσθέτουμε άπειρη coca-cola (φυσικά zero),πίτσες και σουβλάκια, κόκκινα μάτια μπροστά στον υπολογιστή, άπειρη βαρεμάρα την οποία ξεσπάω χαζεύοντας στα διαλείμματα ρομαντικές κομεντί (ναι ναι αμερικάνικες ρομαντικές κομεντί - πόσο χαμηλά θα πέσω ακόμα??), ύπνο στις 4-5 το πρωί ξύπνημα στις 12, μια εργασία για ασύρματα δίκτυα (άκυρη τελείως), κανένα νέο για κανονική εργασία παρόλα τα άπειρα βιογραφικά και την διαβεβαίωση ότι θα επικοινωνήσουμε στην άλλη εβδομάδα για 2η συνάντηση, πολλά νεύρα, ένα σπίτι που χάθηκε στη σκόνη, no money , no honey...και νομίζω πως είμαστε οκ!! Έχουμε πλήρη εικόνα!

Όχι δεν γκρινιάζω και δεν έχω πάθει κατάθλιψη, δε νιώθω αποτυχημένη ούτε και μηδίζω στην παραδοχή της ήττας(δεν έχω ιδέα αν στέκει αυτή η έκφραση αλλά ήθελα πολύ να χρησιμοποιήσω το ρήμα μηδίζω)! Όχι, όχι γιατί σήμερα ο crawler επικοινώνησε με τη βάση και όλα τα άλλα απλά θα λυθούν!

Υ.Γ.1. Τώρα για το θέμα της δουλειάς ή ιδέα να μοιράζω το βιογραφικό μου σαν τη τύπισσα στη γενιά των 592 € είναι τραβηγμένη ;
Υ.Γ.2. Θέλω να φύγω από εδώ! Όλοι μου οι φίλοι έχουν σκορπίσει Αθήνα, Ρέθυμνο, Θεσσαλονίκη, Μπακού (ναι στο Αζερμπαϊτζάν) και εγώ έχω μείνει να φυλάω το άγαλμα του Παλαιών Πατρών Γερμανού στα Ψηλαλώνια!
Υ.Γ.3. Πολύ μου άρεσε αυτή η βροχή σήμερα! Άντε καλό χειμώνα!